خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مى‏گویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت داده‏اند . ] [نهج البلاغه]

خانه | ارتباط | مدیریت |بازدید امروز:160

علی ایرانی :: 84/4/9:: 4:53 عصر

از کودکی به من آموختن دوست بدار حالا که دوست می دارم می گویند فراموش کن...

I feel I know you

I don"t know how

I don"t know why

-------------------

من احساس میکنم شما رو میشناسم

نمیدونم چطور؟

نمیدونم چرا؟

---------------------- 


موضوعات یادداشت

::موضوعات وبلاگ::

::تعداد کل بازدیدها::

80617


::جستجوی وبلاگ::
:جستجو

با سرعتی بی‏نظیر و باورنکردنی
متن یادداشت‏ها و پیام‏ها را بکاوید!


::لوگوی من::

::لوگوی دوستان::
::لینک دوستان::
::اشتراک::
 
::وضعیت من در یاهو::
::آرشیو::